MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
1-Sanığın atılı hırsızlık suçunu işlediğini gördüğünü kolluktaki ifadesinde beyan eden ve olaya dair tek tanık olan ..."nın duruşmaya davet edilerek CMK"nın 210/1. maddesi uyarınca dinlenmesinde zorunluluk bulunmasına rağmen kolluk ifadesiyle yetinilerek eksik kovuşturma ile sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Şikayetçi ..."nın 02/07/2013 tarihli kolluk ifadesinde suça konu eşyanın çalındığı plaka sayılı aracın ikametine ait otoparkta olduğunu beyan ettiği, şikayetçinin bu beyanının tanık ..."nın kollukta alınan beyanı ile doğrulandığı, kolluk tarafından düzenlenen 02/07/2013 tarihli Kroki"de suçun işlendiği aracın bulunduğu yerin 21 ve 23 numaralı iki binanın arasında olduğunun belirtildiği, sanığın suça konu eşyanın bulunduğu aracın bagajı kapağının açık olduğunu beyan ettiği, bagajın kilitli olup olmadığının araştırılmadığı gibi şikayetçiden de sorulmadığı, suça konu eşyanın şikayetçinin ikametine ait otoparkta bulunan plaka sayılı aracın bagajında bulunduğu anlaşılmakla, suça konu aracın bagajının olaydan önce kilitli olup olmadığının şikayetçiden sorulması ve araştırılması, kilitli ise taklit anahtar ile mi yoksa başka bir şekilde mi bagajın kapağının açıldığının araştırılması, olay mahallinde keşif yapılarak, suça konu eşyanın bulunduğu yerin 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önce yürürlükte bulunan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b maddesi kapsamında bina eklentisi niteliğinde olup olmadığının tespit edilmesi, tüm bu araştırmaların neticesinde sanığın hukuki durumunun tayini, aracın bulunduğu yerin binanın eklentisi olduğunun tespiti halinde, zamanaşımı süresi içinde sanık hakkında aynı Kanun"un 116/1. maddesine konu konut dokunulmazlığının ihlali suçundan da işlem yapılması gerekeceği, şikayetçinin bagajın taklit anahtarla açıldığı yönündeki Olay Yeri İnceleme Raporu"nda yer alan beyanına dayanılarak, hiçbir araştırma yapılmaksızın, sanığın atılı suçu taklit anahtarla işlediği kabul edilerek eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Sanığın suça konu eşyanın bulunduğu aracın bagajını taklit anahtarla açtığının kabulüne rağmen 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesi yerine hatalı olarak 142/1-d maddesinin uygulanması sonucu sanık hakkında eksik ceza tayini,

4-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi uyarınca hükmün gerekçesinde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi gerekirken gözardı edilmesi, aynı Kanun"un 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması ve soruşturma aşamasında sanıktan şikayetçi olan ve şikayetten vazgeçmeyen ..."nın gerekçeli karar başlığında mağdur olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 03/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.