14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/8405 Karar No: 2015/249 Karar Tarihi: 15.01.2015
Cinsel taciz - müstehcenlik - şantaj - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/8405 Esas 2015/249 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, cinsel taciz suçundan açılan davada, şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı vermiş ve diğer suçlardan verilen hükümlerin açıklanmasını geri bırakmıştır. Sanık hakkındaki müstehcenlik ve şantaj suçlarına yönelik verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar itiraz edilebilir nitelikte olduğundan, temyiz yeteneği yoktur ve gerekli karar merciine mahallinde verilmek üzere, incelemenin sadece cinsel taciz suçundan düşme kararına yönelik olarak sınırlı şekilde yapılmasına karar verilmiştir. Mahkeme, delillerin takdiri ve gerekçesi gösterilerek verilen düşme kararının usul ve kanuna uygun olduğunu belirtmiştir. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 231. ve 264. maddeleri anılmıştır.
14. Ceza Dairesi 2013/8405 E. , 2015/249 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Cinsel taciz, müstehcenlik, şantaj HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan açılan kamu davasının şikâyet yokluğu nedeniyle düşmesine ve diğer suçlardan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi; Sanık hakkında, müstehcenlik ve şantaj suçlarından 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların itirazı kabil kararlardan olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiin anılan suçlara yönelik temyiz istemi aynı Kanunun 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip gerekli karar merciince mahallinde verilmek üzere, incelemenin cinsel taciz suçundan verilen düşme kararına yönelik sanık müdafiin temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen düşme kararı usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.