MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : TCK"nın 106/1-1, 43. maddeleri uyarınca mahkumiyet, kazanılmış hakkının korunmasına

Tehdit suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... ile babası ..."ın, emlakçılık işi yapan ... ile birlikte emniyete gelerek aralarındaki kira sözleşmesinden doğan uyuşmazlığı çözmeye çalıştıkları, görevli polis memurları müştekiler ... ve ..."ın konunun hukuki ihtilaf olması nedeniyle hukuk mahkemelerinde dava açmaları gerektiğini söyledikleri, bu esnada sanık ..."nın "ben bir sürü masraf yaptım benim masrafımı kim karşılayacak" diye sağa sola bağırmaya başladığı, müşteki polis memurlarının sakin olması aksi halde zor kullanılacağını ikaz etmelerine üzerine sanık ...’nın dışarıya çıktığı ve dışarıda bağırmaya devam ettiği, sanık ..."nın agresif hareketlerine devam edip "keleşi getirip hepinizi tarayacağım, göstereceğim size, hepinizin anasını avradını s....ederim böyle adaletin a...na koyarım" dediği, bu suretle tehdit suçunu işlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda; bozma üzerine taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından, dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun“ sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında yer alan; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin c bendinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.