Davacı ...Ş. vekili Av. ... ile davalı ... Ltd. Şti. vekili Av. ... c Av. ... Av. ... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi’nden verilen 2015/1078 esas ve 2016/867 karar sayılı ve 16.11.2016 tarihli hükmün istinaf incelemesi sonrası davalı vekilinin istinaf talebinin reddine ilişkin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 2017/326 esas ve 2017/799 karar sayılı ve 19.07.2017 tarihli ilamına karşı davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
H.M.K.’nın 366/1 maddesi yollamasıyla H.M.K."nın 346/1 maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen bir karara karşı süresi geçtikten sonra yapılan temyiz isteminin bu mahkeme tarafından reddine karar verilmesi gerekir.
Mahkeme hükmü davalı vekiline 02.08.2017 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi 6100 Sayılı H.M.K."nun 361. maddesinde öngörülen 1 aylık yasal süre geçirildikten sonra 08.09.2017 tarihinde verilmiştir.
6100 Sayılı H.M.K."nun 102. maddesinde "Adli tatil, her yıl yirmi Temmuzda başlar, otuzbir Ağustosta sona erer. Yeni adli yıl bir Eylülde başlar." hükmü bulunmaktadır.
Adli tatilde bakılamayacak olan davalarla ilgili olarak H.M.K. tarafından belirlenen sürelerin son günü adli tatile rastladığı takdirde, bu süreler adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılır. Önemle vurgulanmalıdır ki, H.M.K.’nun 104. maddesinde öngörülen bir haftalık uzama, sadece sürenin adli tatil içerisinde bitmesi, başka bir deyişle sürenin son gününün adli tatil içerisinde kalması halinde mümkündür. Buna karşılık, sürenin son günü adli tatilin bitiminden sonraki bir tarihe rastladığı takdirde, herhangi bir uzama söz konusu olamaz.
Somut olayda, bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararı 02.08.2017 tarihinde davalı vekiline tebliğ edilmiş, 1 aylık temyiz süresi 02.09.2017 gününün kurban bayramı tatiline gelmesi nedeniyle 05.09.2017 tarihi mesai bitiminde sona ermiştir. Davalı vekili, yasal süreden sonra, 08.09.2017 tarihinde kararı temyiz ettiğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin süreden reddi gerekir.
Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. Anılan içtihadı birleştirme kararının H.M.K. döneminde de uygulanması mümkündür. Ne var ki bu içtihadı birleştirme kararı Yargıtay’a bir mecburiyet getirmemekte, bir seçenek sunmaktadır. Yeni H.M.K. sisteminin sağlıklı bir şekilde yerleşmesi için Dairemizce bu seçeneğin kullanılmamasının uygun olacağı düşünülmüş ve dosyanın davalı vekilinin temyiz isteminin H.M.K.’nın 366/1 ve 346/1 maddeleri uyarınca değerlendirilmesi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’ne tetkiksiz iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın gereği için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’ne TETKİKSİZ İADESİNE, 20/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.