Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/13316 Esas 2015/11207 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Denizli 1.Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2014
NUMARASI : 2011/406-2014/47

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin evrak üzerinde yapımasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya 2010 yılından bu yana madeni yağ sattığını, 16.04.2011 tarihi itibariyle davalının müvekkiline 170.787,08 TL borcu bulunduğunu, bu borcun 105.787,08 TL"sinin fatura borcu olduğunu, geriye kalan 65.000 TL için ise davalının iki adet çek verdiğini, toplam 170.787,08 TL"nin tahsili için takip yaptıklarını, davalının takibe itirazında çeklerle ödeme yaptığı yönünde beyanda bulunarak, faturaları kabul etmediğini belirterek, davalının itirazının iptaline ve 105.787,08 TL"nin % 40"ı oranında icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takibe konu faturaların eki olan irsaliyelerdeki imzaların müvekkiline ait olmadığını, imza yönünden inceleme yapılması gerektiğini bildirerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davacı yanca ticari defter ve kayıtlara dayanıldığı, HMK"nun 222. maddesi uyarınca ticari defterlerin incelenmesine karar verildiği, ticari defter ve kayıtlar incelendikten sonra davalı yanın imza itirazının değerlendirilmesine karar verilmiş ise de davalının verilen kesin süreye rağmen defter ve kayıtlarını ibrazdan kaçındığı, bu itibarla davacının defter ve kayıtlarına itibar edildiği gerekçeleriyle davanın kabulü ile davalının itirazlarının 105.787,05 TL alacak yönünden iptaliyle bu tutara takipten itibaren avans faizi yürütülmek suretiyle takibin devamına ve davalının % 40 oranında icra inkar tazminatıyla sorumluluğuna karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı, delil olarak irsaliyeli faturalar sunmuş ise de davalı vekili irsaliyeler altındaki teslim alan imzasının müvekkiline ait olmadığını savunmuştur. Ne var ki davalının oğlu olduğunu belirten dava dışı A. Ö. ceza soruşturması sırasındaki beyanında babasının işyerinde çalıştığını bildirmiştir. Öte yandan davacı irsaliyelerde imzası bulunan kişilerin davalı çalışanları olduğunu iddia etmektedir. Davacı tarafından münhasıran davalının ticari defterlerine dayanılmamış olduğuna göre davalı defterlerinin sunulmaması tek başına davacının usulüne uygun tutulmamış olan defterlerine göre davacının alacaklı olduğunu kabulüne olanak vermez.
Somut olayda ispat külfeti davacıdadır.
Bu yönde mahkemece irsaliyelerde imzası bulunan kişilerin davalı çalışanı olup olmadığı araştırılıp gerektiğinde irsaliyeler altındaki imzaların kendilerine ait olup olmadığı yönünden adı geçen kişiler mahkemece dinlendikten sonra imza inkarı halinde usulüne uygun imza incelemesi de yaptırılıp deliller hep birlikte değerlendirilerek varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 17.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.