MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalarda çelişkili beyanları, beraat eden sanık....beyanları, sosyal hizmet uzmanı tarafından düzenlenen rapor içeriği ve sanığın cinsel ilişkinin mağdurenin rızasıyla olduğu yönündeki ısrarlı ve samimi savunması ile tüm dosya kapsamından, sanığın olay tarihinde 15 yaşını tamamlamamış olan mağdureye yönelik eylemlerinde cebir ve tehdit kullandığına ilişkin yeterli delil bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında nitelikli cinsel istismar suçundan hüküm kurulurken TCK.nın 103/4. maddesi ile cezanın arttırılması ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulurken de TCK.nın 109/1. maddesi yerine, aynı maddenin ikinci fıkrası uygulanarak fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
5271 sayılı CMK.nın 226. maddesine aykırı olarak sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK.nın 103/4. maddesinden hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.