Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/18192 Esas 2018/15409 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Mesin 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2011/346 Esas ve 2012/86 Karar sayılı ilamı olduğu, bu ilamda yer alan hükümlülüğün de “Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçuna ilişkin olduğu ve sanığın başkada tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, 6545 sayılı Kanunla getirilen TCK"nın 191. maddesindeki değişiklikler ile koşullarının oluşması durumunda, "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması" ve “Davanın düşmesi” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, tekerrüre esas alınan ilamla ilgili olarak yasal değişiklik sonrası bir uyarlama işlemi yapılıp yapılmadığının araştırılması, yapılmamışsa uyarlama yargılaması yapıldıktan sonra sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2)Sanıkların müştekiye ait cep telefonunu çaldıktan sonra polis aracına bindirildikleri, telefonu aracın içindeki koltuğun altına atıldığının anlaşılması şeklindeki olayda, hırsızlık eyleminin tamamlanmış olduğu gözetilmeksizin, sanıklar hakkında TCK"nın 35. maddesi gereğince indirim yapılması,
3)Müştekinin sanık ... tarafından kaybolan SİM kartının parasını 24.11.2014 tarihli duruşmada verdiğini beyan etmesi karşısında; sanık hakkında TCK"nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
5)Kabule göre de; T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6)Başka suçtan Mersin E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık ..."nın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın ve sanık ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri sanık ... bakımından incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanık ..."nin kazanılmış hakkının gözetilmesine, 29.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.