Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7605 Esas 2021/935 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda maddi gerçeğin tereddüde yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması bakımından, icra dairelerinden sanıkların alacaklı olduğu icra dosyalarının sorulup, aslı veya onaylı suretleri getirtilip borçlu gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıklardan ödünç para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına müracaat edilmesi, sanıkların tefecilik yapıp yapmadığı hususunda gizli ve detaylı kolluk araştırması yaptırılması, Osmaniye Vergi Dairesi Müdürlüğünün yazısı ile sanık ..."ın vergi mükellefi olduğunun bildirilmesi karşısında gerektiğinde hakkında vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi sonrasında hasıl olacak sonuca göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması ile 15/04/2020 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 10. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılması lüzumu,
Dosya kapsamına göre 28/05/2010 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 16/08/2013 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Suçun sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/09/2012 tarih ve 2011/527 Esas, 2012/449 Karar sayılı kararın kesinleşme tarihinden önce işlendiği dikkate alınmadan tekerrüre esas alınması ile erteli ilama ilişkin mahkemesine ihbarda bulunulmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 25/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.