Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/3453 Esas 2018/2978 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere ve incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın atılı suçtan CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiği halde, CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında bulunan “yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK:223/2-e maddesine göre BERAATİNE” ibaresi çıkarılarak yerine “sanığın taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın BERAATİNE,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.