MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı kabulüyle mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Bozma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi;
Suç tarihinde 14 yaşı içinde olan mağdurun annesinin talimat yoluyla alınan 20.09.2013 tarihli beyanında sanıktan şikâyetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, CMK.nın 237 ve devamı maddeleri uyarınca kamu davasına katılımına kanuni olanak bulunmayan, keza usulüne uygun olarak davaya katılıp, katılan sıfatını da almayan mağdur vekilinin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin sanık müdafiin temyiziyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
....Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Kurulunun 28.05.2013 tarihli mağdurun olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğuna ilişkin raporu ile Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 24.01.2014 tarihli mağdurun olay nedeniyle beden veya ruh sağlığının bozulmadığına ilişkin raporu arasındaki çelişkinin, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alınmak suretiyle giderilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında TCK.nın 103/6. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.