Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8414 Esas 2021/709 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 21.10.2012 tarihli 2012/13109 numaralı iddianamesi ile sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak hüküm kurulmamış olduğu anlaşılmakla, bu suçla ilgili olarak mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
1- Sanık ve müdafinin, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık ve müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
2- Sanık ve müdafinin, 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ve müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Duruşmadaki savunmasında; beraatini, aksi takdirde lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden sanık hakkında TCK’nin 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun hiç değerlendirilmemesi yasaya aykırı,
b) Kabule göre de; hükümden sonra 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.