MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık
HÜKÜM : Sanık ..."ın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyeti ile hırsızlık suçundan beraatine, sanık ..."ın atılı suçlardan mahkûmiyetine


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat kararı ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş beraati ve sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafileri ile O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat kararı ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,
Her iki sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleri ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihi olarak kabul edilen 17.06.2010 tarihinde sanık ..."ın dosyada mevcut nüfus kaydına göre henüz 18 yaşını tamamlamadığı anlaşıldığından, hakkında 5237 sayılı TCK.nın 31/3. madde hükümlerinin uygulanmaması,
5237 sayılı TCK.nın 145. maddesinde yer alan "Değer azlığı" kavramı, daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca ihtiyacı kadar ve değeri az olan malın alınması olup, sanık ..."ın olay günü evden çıkarken sadece mağdur .....ait eşofmanı alması göz önünde buludurulup söz konusu eşofmanın olay tarihindeki değeri araştırılarak, sanık hakkında TCK.nın 145. madde hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Tüm dosya kapsamına göre, olay günü sanıkların yanlarında kız arkadaşlarıda bulunduğu halde mağdurların birlikte kaldıkları eve gelerek onları tehditle evlerinden çıkardıkları anlaşılmakla, gerçekleştirmiş oldukları eylemlerinin TCK.nın 109/2. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı maddenin 1. fıkrası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi, ayrıca sanıkların tek bir eylemle birden çok mağdurun hürriyetini kısıtladıkları kabul edilmesine karşın, cezalarında TCK.nın 43/2. maddesi delaletiyle aynı maddenin 1. fıkrası uyarınca arttırım uygulanmayarak eksik cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.