Müstehcenlik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/11565 Esas 2015/216 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11565
Karar No: 2015/216
Karar Tarihi: 15.01.2015

Müstehcenlik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/11565 Esas 2015/216 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında müstehcenlik suçundan hapis cezası ve adli para cezası verildiğini ancak adli para cezası gözetilmediğini ve sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas ilamı bulunduğunu belirterek hükmün bu yönden bozulduğunu açıklamıştır. Ayrıca, hapis cezası verilmesi sonucu olarak sanığın kendi alt soyu üzerindeki haklarına ilişkin cezanın koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği ifade edilmiştir. Bu nedenle, hukuksal açıdan yapılan hatalar giderilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 226/4. maddesi (Müstehcenlik suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (Tekerrür hâli)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi ve bendi (Hak yoksunlukları)

14. Ceza Dairesi 2013/11565 E. , 2015/216 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 226/4. maddesinden hüküm kurulduğu sırada hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, ayrıca sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas ilamı bulunduğu anlaşılmakla, hakkında aynı Kanunun 58. madde hükmünün uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkartılarak, yerine “TCK.nın 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar; alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.