MAHKEMESİ : İstanbul 20. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2014
NUMARASI : 2012/526-2014/148

Davacılar O.. K.. vd vekili Avukat R.B. tarafından, davalılar T.. A... vd aleyhine 17/10/2012 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacı M. K. tarafından açılan davanın açılmamış sayılmasına, davacı O.. K.. tarafından açılan davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, 24/08/2012 tarihli Takvim Gazetesinde yer alan fotoğrafların kişilik haklarına saldırı oluşturacak nitelikte olduğunu belirterek uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, dava konusu edilen fotoğraflar ile davacının kişilik haklarının ve özel hayatlarının ihlal edilmediğini, davacının gündemde olan bir oyuncu olduğunu ve özel hayatı ile ilgili gelişmeleri basınla paylaşmaktan hiç bir zaman çekinmediğini, davacıya yönelik toplumsal ilgi ve merak bulunduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, balayında bulunan ve özel hayatlarını gizlemek için gerekli tedbirleri aldığı anlaşılan davacı tarafın özel yaşamlarının fotoğraflanması ve haber yapılmasında herhangi bir toplumsal yarar bulunmadığından istemin bir bölümünün kabulüne karar verilmiştir.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Medeni
Yasa"nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Davaya konu olayda, olayın oluş şekli, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler nazara alındığında hükmedilen 15.000,00 TL manevi tazminat fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.