Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14938 Esas 2017/7527 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14938
Karar No: 2017/7527
Karar Tarihi: 07.11.2017

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14938 Esas 2017/7527 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2004 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan davada zamanaşımı nedeniyle mahkum edilmemiştir. Bu sebeple, bu suçtan kurulan hüküm hukuki değerden yoksun sayılıp yok hükmünde olduğu için, sanık müdafii tarafından vaki temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, 2005 yılında ayrı bir dava açılmıştır ve sanığa \"sahte fatura düzenlemek\" suçu yüklenmiştir. Bu davada, suç tarihi itibarıyla yürürlükte olan TCK'nın ilgili maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı gerçekleştiği için, sanık hakkında açılan kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/14938 E. , 2017/7527 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I. Sanık hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında, 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan davanın, 03.10.2013 tarih, 2012/675 esas, 2013/474 karar sayılı ilam ile zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verilip, temyiz edilmeksizin 07.11.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, 2004 takvim yılı bakımından yeniden kurulan hüküm hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğundan, sanık müdafiinin bu hükme ilişkin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE;
II. Sanık hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suça konu en son faturanın düzenlendiği 31.10.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 07.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.