Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4854 Esas 2018/2964 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3-7-8, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
24.09.2013 tarihli ve sanığın neticeten 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi sebebiyle, sonuç ceza miktarının sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilip, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle infazın 10 ay hapis cezası üzerinden yapılacağının belirtilmesi gerektiğinin ve taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasına, “24.09.2013 tarihli, 2013/126 Esas 2013/893 Karar sayılı hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle, 5271 sayılı CMUK"un 326/son maddesi dikkate alınarak, sanık hakkındaki 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında gözetilmesine” cümlesinin eklenmesi, yine hükmün TCK"nın 53/1-3. maddesi hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.