Esas No: 2021/10885
Karar No: 2022/7178
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/10885 Esas 2022/7178 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı alır. Ancak, sanık daha önce verilen açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde tehdit ve hakaret suçları işlemiştir. Bu suçlar, daha sonra uzlaşma kapsamına alınmıştır ve bu sebeple sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur hükmüne yer verilmiştir. Ayrıca, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi kapsamında, uzlaştırma işlemlerinin yapılması gereklidir. Karar, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesine ve tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığına dair düzenlemelere de yer verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 05.12.2011 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresinde 11.12.2012 tarihinde işlediği ihbara konu Sinop 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/175 Esas 2015/196 sayılı kararındaki mahkumiyetlerin tehdit ve hakaret suçlarını oluşturduğu, hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1 maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 106/1-1.cümle maddesinde tanımı yapılan tehdit suçuının uzlaşma kapsamına alındığı, birlikte işlenmesi nedeniyle hakaret suçunun da uzlaşma kapsamına girdiği, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 Sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında tehdit ve hakaret suçları yönünden uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; TCK'nın 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, ihbara konu suçlar yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.