Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/2530 Esas 2018/3311 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2530
Karar No: 2018/3311
Karar Tarihi: 10.10.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/2530 Esas 2018/3311 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen karar, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olmasından dolayı mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun esastan reddedildiğini belirtiyor. Dosyanın incelenmesinde, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği belirlenmiş. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediğinden dolayı temyiz davasının esastan reddedilmesine karar verilmiş.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu düzenliyor.
- TCK'nın 53. maddesi: Ceza kanunlarında bulunan özel hükümlerin, genel hükümlerden farklı olarak tatbik edilmesine ilişkin hüküm.
- TCK'nın 58/9 maddesi: Ceza kanunlarındaki zaman aşımı sürelerini belirten hüküm.
- TCK'nın 63. maddesi: Sanık hakkındaki hükümle birlikte bir takım yasal sonuçları da içeren hüküm.
- 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi: Terörizmin önlenmesine dair kanun maddesi.

16. Ceza Dairesi 2018/2530 E. , 2018/3311 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet
kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla;
Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.