MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabul ve kısmen reddine ilişkin verilen karar davacı ve davalılar ... ve ... tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dava, paydaşlar arasında el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Davacılar, 2502, 2505, 2506, 375, 2509, 926, 875, 208, 3244 sayılı parseller ile 288 ada 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 sayılı parsellerde davalılarla birlikte paydaş olduklarını, taşınmazların tamamının uzun yıllardır davalılar tarafından kullandığını ileri sürerek, davalıların kendi paylarına yönelik el atmalarının önlenmesine ve ihtarname tarihinden itibaren ecrimisile karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar, paydaş bulundukları diğer taşınmazların da davacılar tarafından kullanıldığını, dava konusu taşınmazların kullanılmasına engel olmadıklarını ileri sürerek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, dava konusu 2502, 2505, 2506, 375, 2509, 926 parsel ile 288 ada 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 parsel sayılı taşınmazlar bakımından davanın feragat nedeniyle reddine; 376, 875 ve 208 parsel sayılı taşınmazlar bakımından el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerinin kabulüne; 3244 parsel sayılı taşınmaz bakımından ise davanın esastan reddine karar verilmiştir.
Gerçekten de, dosya içeriği ve toplanan delillerden, dava konusu taşınmazlarda tarafların kayden paydaş oldukları; davacıların 2502, 2505, 2506, 375, 2509, 926 parsel sayılı taşınmazlar ile 288 ada 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 parsel sayılı taşınmazlar hakkındaki davalarından feragat ettikleri; 208, 376 ve 875 parsel sayılı taşınmazların tamamının davalılarca tasarruf edildiği ve bu taşınmazlarda davacıların kullanımlarının engellendiği; 3244 parsel sayılı taşınmaz bakımından ise, taşınmazda davacıların kullanabilecekleri yerlerin bulunduğu ve intifadan men koşulunun da gerçekleşmediği anlaşıldığına göre, yazılı olduğu üzere karar verilmesinde kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davacıların tüm, davalıların öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne var ki, tarafların taşınmazlarda paydaş oldukları gözetilerek, davası kabul edilen taşınmazlar hakkında mahkemece davacıların payına vaki el atmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken, davalıların mülkiyet haklarını ortadan kaldırır şekilde mutlak el atmanın önlenmesine hükmedilmesi doğru olmadığı gibi; 376 parsel sayılı taşınmaz için 27.06.2014 havale tarihli dilekçe ile davacılar tarafından 11.603,00 TL ecrimisil talep edilmesine rağmen, talep aşılarak 13.054,39 TL ecrimisile hükmedilmesinde de isabet bulunmamaktadır.
Diğer taraftan, her bir davalı için karar verilen el atmanın önlenmesi ve ecrimisil yönlerinden ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi de doğru değildir.
Davalıların temyiz itirazları açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla) 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.