MAHKEMESİ : ARABAN ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/03/2013
NUMARASI : 2012/203-2013/53

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava kaçak tüketim tahakkukuna dayalı menfi tespit istemine ilişkindir .
Harca esas değer 1000 TL, davacıya kaçak tahakkuk nedeniyle gönderilen fatura tutarı 8.436,10 TL"dir. Davacı vekili dilekçesinde müvekkilince sulanan alan miktarı nazara alındığında; bu kadarlık bir tüketimin sözkonusu olamayacağını, müvekkilince sulaması yapılan alan gözetilerek müvekkilinin kuruma olan borcunun tespitini talep etmiştir.
Davalı vekili; davalı kurumun Kaçak Elektrik bedeli hesaplanmasında herhangi bir usulsüzlüğünün bulunmadığını, ilgili işlemlerin yönetmelik maddelerine uygun olarak yapıldığını beyanla açılan davanın reddini talep etmiştir.
Yerel mahkemece yapılan yargılama neticesinde; davanın kabulü ile, davacılar adına kayıtlı 118620 abonenin davalı kuruma 03/09/2012 yılı sulama sezonundaki kullandığı elektriğe karşılık vergi ve fonlar dahil toplam: 5.366,94-TL. borçlu olduğunun tespitine,davacıların davalı kuruma 3.069,16-TL. borçlu olmadığının tespitine, karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir .
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
HMK.’nun 26.maddesi (HUMK m. 74) gereğince, “Hakim tarafların talep sonuçları ile bağlı olup, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.”
Mahkemece, harca esas değer 1000 TL gösterilerek bu miktar üzerinden harç yatırılmasına ve davacı tarafından yapılmış usulüne uygun bir ıslah olmamasına rağmen talep aşılarak davacıların davalı kuruma 3.069,16 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş olması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir .
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.