MAHKEMESİ : BURSA 6.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2010/194-2013/199

Taraflar arasında görülen sebepsiz zenginleşmeden doğan alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı K.. U.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin kendisine ait 16 .. 125 plakalı terminalden şehir içine yolcu taşıyan otobüsünü 20/05/2001 tarihinde davalılara sattığını, davalıların, bu tarihten itibaren aracın tüm gelirlerini tahsil ettiklerini ancak aracı resmi satış kanalıyla üzerlerine almadıklarını, müvekkilinin defalarca ikaz ve ısrarlarına rağmen de bilahare almaktan imtina ettiklerini, bu tür olayların kendisine telafisi imkansız zararlar oluşturmasını önlemesi açısından müvekkilinin 18/01/2007 tarihinde davaya konu 16 ... 125 plakalı aracını hurdaya çıkartmak zorunda kaldığını, sonuç olarak davalıların müvekkilinin aracı fiilen teslim ettiği tarih olan 20/05/2001 tarihinden hurdaya ayrılma tarihi olan 18/01/2007 tarihine kadar harici satım sözleşmesine konu aracı çalıştırdıklarını ve kazancından istifade ettiklerini, dolayısıyla gelinen noktada davalıların sebepsiz zenginleşmesinin ortaya çıktığını, bu itibarla fazlaya ilişkin talep ve hakları saklı kalmak kaydı ile müvekkilinin otobüsü teslim ettiği 20/05/2001 tarihi ile hurdaya çıkış tarihi olan 18/01/2007 tarihleri arasındaki gelirinin tespit edilerek ve denkleştirici adalet ilkesi gereği günümüz değerlerine uyarlanmak suretiyle şimdilik 7.500,00 TL"nin davalılardan yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini talep etmişlerdir
Mahkemece; davanın kabulüyle; 7.500,00 TL"nin 21/04/2010 dava tarihinden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine, davacının, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasına karar verilmiş; hüküm davalı K.. U.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Davada, taraflar arasında harici araç satışına ilişkin (şifahi) sözleşme gereğince, davalının kullanımında kalan araç için; kullanım bedeli (ecrimisil) talep edilmektedir.
Araç satış sözleşmesinin resmi şekilde düzenlenmemiş olması nedeniyle, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 20/d maddesi uyarınca geçersiz bulunmasına; tarafları açısından hak ve borç doğurmayan bu tür geçersiz sözleşmelerdeki edimlerin ifasının istenilmesine hukuken olanak bulunmamasına, böylesi sözleşmelerde tarafların sadece sözleşme uyarınca birbirlerine verdiklerini sebepsiz zenginleşme hükümleri uyarınca geri isteme hakkına sahip olmalarına, "Dava faizsiz araçta icarsız" olması kuralına göre istem yerinde görülmemektedir. (T.Uygur Borçlar Kanunu Ank.1991. sh.224-226-230)
Taraflar arasındaki araç satışına ilişkin 20.05.2001 tarihli sözleşme; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 20/d maddesine uygun resmi biçimde düzenlenmediği için geçersizdir. Geçersiz sözleşmeye dayanılarak, taraflar; ancak, aldıklarını iade ile yükümlüdür. Davacı satıcı, satış parasını iade edinceye kadar; davalı alıcı, aracı kullanmaya devam edilebilir. Zira, hapis hakkı bulunmaktadır. Davacı (satıcı) aracın iadesi koşulu ile satış bedelini davalıya ödemekle yükümlü olup, aldığı bedeli iade etmeyen davacının, aracı iade eden davalıdan ayrıca araç kullanım bedeli talep edemeyeceği gözetilmeden yazılı gerekçe ile davanın kabulü doğru görülmemiştir. Mahkemece, açıklanan hususlar gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme ve yanlış nitelendirme sonucu, yazılı şekilde talep edilen ecrimisil bedelinin kabulüne ilişkin hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.