Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/13301 Esas 2016/2615 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... .. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/03/2015
NUMARASI : 2014/136-2015/158

Taraflar arasında görülen davada ... .. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/03/2015 tarih ve 2014/136-2015/158 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince düzenlenen 21/10/2013 tarihli 12.000 USD bedelli bekleme ücretine ilişkin faturanın davalıya tebliğ edildiğini, faturanın 6.000 USD"lik kısmının ödendiğini, bakiye kısmının ise ödenmediğini, müvekkilinin alacağını bertaraf etmek için 6.000 USD"lik navlun fark iadesi açıklamalı iade faturasının müvekkiline gönderildiğini ve süresi içerisinde bu iade faturasının davalıya iade edildiğini, bakiye 6.000 USD"nin tahsili için başlatılan icra takibine davalı tarafça itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini ve davalı aleyhine %20"den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, fatura bedelinin fahiş ve hiçbir yasal dayanağının bulunmadığını, müvekkili şirket çalışanının hiçbir inceleme yapmadan faturanın 6.000 USD "lik kısmının ödenmesi yönünde talimat verdiğini, şirket yetkililerinin faturanın yasal dayanağının olmadığını anlamaları üzerine kalan tutarın ödenmemesi ve iade faturası düzenlenmesi yönünde talimat verildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı tarafından benimsenip ticari defterlere işlenmiş olan bekleme ücretinin davacıya ödenmesi gerektiği, davalının dayanaksız biçimde başta kabul etmiş olduğu faturanın 6.000 USD" lik kısmını iade faturasına konu etmesinin kendisini borçtan kurtarmayacağı, davacının iade faturasına zamanında itirazda bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, alacak likit olduğundan asıl alacağın %20" si oranındaki icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 629,36 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.