MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı iş sözleşmesini 1475 sayılı Kanun"un 14.maddesi uyarınca feshettiğini beyanla kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, kıdem tazminatının kabulüne, fazla mesai ile hafta tatili ücretine yönelik taleplerin ise reddine karar vermiştir.
İstinaf Başvurusu:
Davacı ve davalı vekillerince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesinde tarafların istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararını taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında fazla mesai ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Somut olayda Bölge Adliye Mahkemesince birbirinden farklı saat ve süreler içeren ve başka bir delil ile desteklenmeyen davacı tanık beyanları yerine, normalin üzerinde çalışma yapılabildiğini beyan eden davalı tanık beyanı ile sonuca gidilmesinin uygun olduğu, ancak bu tanığın beyanı ile de haftalık 45 saatin aşılmadığı ayrıca, 270 saat fazla mesai ücretinin, aylık ücret içerisinde olduğu belirtilerek davacının istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
Ancak, davacının davalı işverende çalıştığı dönem içerisinde farklı şubelerde çalışmasının bulunduğu, dinlenen tanıklardan tanık ..."ın beyanında davacı ile çalıştıkları süresi içerisinde davalı bankada normal mesai saatlerinin sabah 09.00 akşam 17.30 arası olduğunu, davacı banka müdürü tarafından sabah saat: 08.00-08.30 gibi toplantı yapıldığını, Akşam ise saat: 19.00"dan önce hiç bir personelin iş yerinden ayrılmadığını, davacının da akşam 19.00-20.00-21.00 saatlerine kadar çalıştığını, hemen hemen ayda iki cumartesi çalışma yapıldığını, cumartesi çalışıldığı zaman sabah saat:10.00-10.30 gibi bankanın açıldığını, iş durumuna göre saat: 15.00-16.00-17.00 gibi bankayı kapattıklarını belirttiği, yine tanık ..."ın beyanında, davacı ile 6 aylık birlikte çalışmasının bulunduğu, birlikte çalıştıkları dönemde hafta içi 08.00 de işe başlandığını, akşam 20,30-21,00 e kadar çalıştıklarını, cumartesi günleri 10,00-18.00 saatleri arası çalıştıklarını pazar günleri ise çalışmanın bulunmadığını belirtmiştir.
Tüm dosya kapsamı ve dinlenen tanık beyanlarının değerlendirilmesi sonucunda, bahsi geçen tanıkların bir dönem davacı ile çalışmasının bulunduğu anlaşılmakla, ilgili tanıkların davacı ile hangi dönemler birlikte çalıştığı tespit edilerek, bu dönemler itibari ile tanık beyanlarına değer verilerek yine bu dönemlere ilişkin tanık beyanları değerlendirilirken davacının aylık ücretine yıllık 270 saate kadar fazla mesai ücretinin dahil olduğu da gözetilerek fazla mesai ücreti hesaplanması gerekirken yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 22/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.