Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/12591 Esas 2018/6577 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yargılaması sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 02.01.2012 tarihinde, davalının sürücüsü olduğu aracın, müvekkili idaresindeki motosikletle çarpışması sonucu, müvekkilinin işgöremez hale geldiğini belirterek, 50.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kusurun davacıda olduğunu ve talebin fahiş olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 10.000,00 TL.nin kaza tarihi olan 02.01.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı vekili kararı temyiz etmişse de, gerekçeli karar evrakı davacı vekiline 06.03.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, davalılar vekilinin temyiz dilekçesi ise 27.03.2015 tarihinde tebliğ edilmiş ve 10.04.2015 tarihinde temyiz dilekçesi ibraz edilmiştir. 6100 sayılı HMK"nin geçici 1.maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun (HUMK) 437/1. maddesi uyarınca asliye hukuk mahkemesinden verilen kararlara karşı temyiz süresi 15 gün, 433/2. maddesi uyarınca karşı tarafın temyiz dilekçesine karşı katılma yolu ile temyiz süresi 10 gün olup, davacı vekilinin temyiz isteminin süresi içinde yapılmadığı anlaşılmakla temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmiştir. 2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 512,33 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 02/07/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.