Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/8074 Esas 2020/5229 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8074
Karar No: 2020/5229
Karar Tarihi: 13.02.2020

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/8074 Esas 2020/5229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların zimmet suçundan mahkumiyetlerine karar verildiği belirtiliyor. Ancak, sanıkların savunma haklarının kısıtlandığı ve bir sanığın savunmasının alınması zorunluluğuna uyulmadığı gerekçesiyle kararın bozulduğu ifade ediliyor. Karara göre, zimmet suçunun alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektirdiği için, sanıklara zorunlu müdafi görevlendirmeden yargılamaya devam edilmesi de hukuka aykırı olarak kabul ediliyor. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle: 765 sayılı Yasanın 202/2. maddesi, 7201 sayılı Yasanın 21. maddesi, CMK\"nın 150/3, 188/1 ve 289/1-e maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, ve CMUK\"nın 326/2. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2019/8074 E. , 2020/5229 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Tüm sanıklar hakkında 765 sayılı Yasanın 202/2. maddesinde tanımlanan nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık ..."nun yokluğunda verilen hükmün, 25/12/2012 tarihinde sanığın kızının doğumu nedeniyle ikamette bulunmamasından dolayı 7201 sayılı Yasanın 21. maddesi gereğince mahalle muhtarına tebliğ edildiği, sanığın tebliğden haberdar olduktan sonra müdafin sunduğu 08/01/2013 tarihli dilekçesinin içeriği itibarıyla eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde olduğu, dilekçe ekinde yer alan Gaziantep Özel Yılmazer Hastanesinin 02/11/2012 tarihli doğum raporu ve diğer belgeler nazara alındığında eski hale getirme isteminin haklı ve temyizin süresinde olduğunun kabulüyle işin esasının incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ..."ye isnat olunan ve 765 sayılı TCK"nın 202/2. maddesinde düzenlenen zimmet suçunun alt sınırının beş yıldan fazla hapis cezasını gerektirmesi karşısında, adı geçen sanıklara zorunlu müdafi görevlendirmeden yargılamaya devamla CMK"nın 150/3, 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılmak suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,

Aleyhe hüküm içeren bozma ilamına karşı sanık ..."ın savunmasının alınması zorunluluğuna uyulmayarak 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 326/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ..., ... ve ... müdafileri ile sanıklar ..., ..., ... ve ..."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, fiili ve hukuki irtibat bağı nedeniyle sair yönleri incelenmeyen tüm hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 13/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.