Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/6077 Esas 2014/686 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6077
Karar No: 2014/686
Karar Tarihi: 12.02.2014

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/6077 Esas 2014/686 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, kasten yaralama suçundan 3 yıl 9 ay hapis cezası verildiği belirtilen mahkeme kararında, sanığın suçunun sübutu kabul edildiği ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesine göre cezalandırıldığı ifade ediliyor. Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddedilerek, hükmün düzeltildiği belirtilen kararda, sanığın hak yoksunluğunun, kendi alt soyu dışında kalan kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olduğunun gözetilmemesi yasaya aykırı bulunmakla birlikte, bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmediği ifade ediliyor. Kararda aynı zamanda, TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin detaylı açıklaması yapılarak, sanığın bazı haklarından mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verildiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53/1-2, 63, 54
- CMUK.nun 322. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi ve bendleri (1. fıkrasının a,b,c,d,e bentleri ve 1-c bendi)

1. Ceza Dairesi 2013/6077 E. , 2014/686 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53/1-2, 63, 54 maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında mağdur .... kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile kısmen kabul kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; sanığın TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun, kendi alt soyu dışında kalan kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olduğunun gözetilmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, “sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise
1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 12.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.