Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5106 Esas 2017/7480 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5106
Karar No: 2017/7480
Karar Tarihi: 06.11.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5106 Esas 2017/7480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildiği, diğer sanık ise beraat ettiği belirtilir. Temyiz itirazları incelendiğinde, şikayetten vazgeçme halinde katılma kararının hükümsüz kalacağı ve kararı temyiz etme hakkının sona ereceği vurgulanır. Mahkum olan sanığın ise suçun sübutu kabul edilmiş, cezası teşdit sebebiyle azaltılmış ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, şikayetten vazgeçme halinde katılma kararının hükümsüz kalması durumu için 5271 sayılı CMK'nın 243. maddesi ve temyiz sürecinde 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanan 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi ile, sanık hakkında verilen cezada hak yoksunluğunun kanuni sonucu olarak gözetilmesi gereken 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile Anayasa Mahkemesinin kararı gösterilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/5106 E. , 2017/7480 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; beraat
Sanık ... hakkında; mahkumiyet

1-Sanıklardan ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan vekilinin, Yargıtay 21. Ceza Dairesine gönderilmek üzere mahkemeye sunduğu 06.10.2016 tarihli dilekçesi ile şikayetten vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 243. maddesi gereğince, şikayetten vazgeçme halinde katılma kararının hükümsüz kalacağı ve kararı temyiz etme hak ve yetkisi sona ereceğinden, şikâyetçi adına vekilinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklardan ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Gerekçeli karar başlığında gösterilmeyen katılan ...’a ait kimlik ve adres bilgilerinin mahallinde eklenmesi olanaklı olarak kabul edilmiş; hükümde gösterilmemiş ise de, sanıklardan ...’ın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi ile cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.