Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24 Esas 2020/7354 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/24
Karar No: 2020/7354
Karar Tarihi: 22.06.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24 Esas 2020/7354 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/24 E.  ,  2020/7354 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : 7. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, iş sözleşmesinin davalı işverence haklı neden olmaksızın sona erdirildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak yıllık izin ücretine yönelik talebin kabulüne diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
    İstinaf Başvurusu:
    İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, taraflar istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
    Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
    Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun kesinlik nedeni ile reddine, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı davacı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında fazla mesai hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda davacı taraf aylık 1.200,00 TL ücret aldığını, davalı ise davacının 810,00 TL ücret aldığını beyan etmiştir. Davacı tanığı ise davacının aylık ücretinin 1.200,00 TL olduğunu beyan etmiştir. Dosya kapsamı itibari ile davacı tanığının beyanı yapılan işin niteliği göz önüne alındığında davacının aylık ücretinin 1.200,00 TL olduğunun kabulü dosya içeriğine uygun olacaktır.
    Mahkemece, davalı işverence sunulan bordrolarda fazla mesai ücreti tahakkukunun bulunduğu ve anılı bordroların imzalı olduğu gerekçesi ile davacının fazla mesai ücretine talebinin reddine karar verilmiştir. Ancak yukarıdaki ücrete ilişkin açıklamalar karşısında, davacının aylık ücretinin 1.200,00 TL kabul edilmesi gerektiğinden ve davacının bordrolarda ücretinin ayılık 810,00 TL olarak gösterilmesi ve fazla mesailerin bordrolarda bu ücret üzerinden tahakkuk ettirilmesi karşısında, mahkemece yapılacak iş ; imzalı bordrolar ile gösterilen saatler üzerinden, davacının aylık ücretinin 1.200,00 TL olduğunun kabulü ile fazla mesai ücretine ilişkin hesaplama yapılmalı, imzalı bordrolar ile ödendiği belirli olan fazla mesai ücreti yapılan hesaplamadan mahsup edilerek çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekmektedir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.