Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/14832 Esas 2014/2999 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Akçadağ Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/04/2013
NUMARASI : 2011/157-2013/98

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Kamulaştırmasız el atılan taşınmazın üzerinde yapının bedeli, değerlendirme tarihi itibarıyla Çevre ve Şehircilik Bakanlığı"nca yayımlanan Yapı Yaklaşık Birim Fiyat Listesi uyarınca tespit edilir. 2942 sayılı Yasanın 15. maddesinin son fıkrasına göre bilirkişilerce yapılan değer tespitinde, idarece belgelerin mahkemeye verildiği tarih esas tutulur.
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı"nca, yapı birim fiyatlarının yılın tamamında geçerli olmak üzere saptandığı ve davaya konu yapı için idarece belgelerin mahkemeye verildiği tarih olan 2011 yılı birim fiyat listesine göre değerlendirme yapılmakla yetinilmesi gerektiği halde 2012 yılı birim fiyat listesine göre değerlendirme yapılmış olması,
2-Mahkemece bedelinin davalıdan tahsiline karar verilen ev ve su kuyusunun davalı idareye aidiyetine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarıyla getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” ve “…bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” düzenlemeleri karşısında davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nisbi vekalet ücretine hükmedilmiş olması ve maktu harç alınması gerekirken nisbi harca hükmedilmiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.