Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5042 Esas 2017/7458 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5042
Karar No: 2017/7458
Karar Tarihi: 06.11.2017

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5042 Esas 2017/7458 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edildi. Ancak, kararın temyiz edilmesi sonucunda, 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin belirli fıkralarına dikkat çekildi. Bu nedenle, sanığa ön ödeme yapılması ve sonuçlarına göre hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi de Anayasa Mahkemesi tarafından yeniden değerlendirilmeliydi. Sonuç olarak, karar bozuldu. Kanun maddeleri 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi ile TCK'nın 53. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/5042 E. , 2017/7458 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-)Hüküm tarihinden sonra, 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek, sanığa ön ödeme önerisinde bulunulduktan sonra sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
2-)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.