KANUN YARARINA BOZMA


Hırsızlık suçundan sanık ... Çeçe’nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141/1, 35/1-2, 62/1 maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Bursa 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2008 tarihli ve 2007/447 esas, 2008/521 sayılı kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 30/05/2012 tarihli ve 2008/23834 esas, 2012/11368 karar sayılı ilâmı ile düzeltilerek onaması sonucu kesinleşmesini müteakip, kararın infazı sırasında 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilâmdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlünün hukukî durumunun yeniden değerlendirilmesi talebinin reddine ilişkin anılan Mahkemenin 16/12/2016 tarihli ve aynı sayılı ek kararını müteakip, sanığın aynı mahiyetteki talebinin reddine dair anılan Mahkemenin 21/03/2018 tarihli ve aynı sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ilişkin mercii Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/03/2019 tarihli ve 2018/542 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 24.09.2018 gün ve 94660652-105-16-8222-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 01.10.2018 gün ve 2018/78899 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Karar tarihinin 29/03/2018 yerine 29/03/2019 olarak gösterilmesinin mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 30/05/2012 tarihli ve 2008/23834 esas, 2012/11368 karar sayılı ilâmı ile “ ...eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142. Maddesinin 1-b fıkra bendine uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması... karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.” şeklindeki gerekçe ile eleştirilerek hükmün düzeltilerek onandığı anlaşılmakla, sanığın eylemine ilişkin suç vasfında yanılmanın sonraki hukuksal değerlendirmelerde kazanılmış hak sağlamayacağı gözetilmeksizin, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Karar tarihinin 29/03/2018 yerine 29/03/2019 olarak gösterilmesinin mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Sanığın, hırsızlık yapmak için katılanın ikametinin balkon kapısını zorlayıp fark edilmesi üzerine olay yerinden kaçtığı şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 30.05.2012 tarih, 2008/23834 esas ve 2012/11368 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanunu"nun 142/1-b. maddesinde düzenlenen nitelikli hırsızlık suçunu oluşturduğu ve suçun uzlaştırma kapsamı dışında kaldığı anlaşılmakta ise de; sanık hakkında kesinleşen hükmün TCK"nın 141. maddesine uyması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alınması, sanık hakkında TCK"nın 141. maddesinden kesinleşen hükmün Yargıtay denetiminden geçmesi sebebiyle sanık bakımından sonradan lehine değişecek kanun değişiklikleri bakımından kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilerek anılan hususa yönelik yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince REDDİNE, 15/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.