Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/9662 Esas 2020/4093 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/9662
Karar No: 2020/4093
Karar Tarihi: 02.06.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/9662 Esas 2020/4093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı adına bir rezidans daire satın almış ve bedelini peşin ödemiştir. Anlaşmaya göre, bedelin davalı tarafından kendisine iade edileceği kararlaştırılmıştır. Ancak davalı, talep edilmesine rağmen ödeme yapmamıştır. Davacı, 2.857.000,00 TL'nin ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilmesini istemiştir. Davalı, para gönderdiklerini ancak davacının aldığı parayı dava dışı bir şirketin hesabına yatırdığını ve bu kadar parayı kazanacak durumda olmadığını iddia etmiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Davacının istinaf başvurusu ve temyiz talebi de reddedilmiştir. Dosya kapsamı incelendiğinde, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varılmıştır. Kararın onanması gerektiği ve 23,00 TL harcın alınması gerektiği belirtilmiştir.
HMK'nın 370/1. madde: Temyiz davası açan taraf, temyiz harcını ödediği ve dava açma yetkisine sahip olduğu takdirde; temyiz dilekçesinde veya gerekçesinde, zıyaa uğradığı iddia olunan hak veya menfaatlerin özeti ile yer, zaman, kimlik ve nitelikleri açıkça gösterilir.

13. Hukuk Dairesi 2017/9662 E. , 2020/4093 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı ilk derece mahkemesi sıfatıyla ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesince 2015/294 esas 2016/545 karar sayılı davanın reddine yönelik olarak verilen hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi"nin 2017/729-2017/1148 karar sayılı kararının süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalının çok beğendiği bir rezidans daireyi, davalı adına almak üzere dava dışı ... İnş.Tur.San ve Tic. A.Ş ile anlaştığını, rezidans bedelinin tamamını ödediğini, davalı ile anlaşmalarına göre bedelin davalı yanca kendisine iade edileceğinin kararlaştırıldığını, ancak talep edilmesine rağmen davalının bugüne kadar ödemede bulunmadığını belirterek rezidans için ödenen 2.857.000,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, Azerbaycan vatandaşı olduğunu, Türkiye"deki bir tanıdığına, davaya konu rezidansın alınması amacı ile para gönderdiğini, davacının da para gönderilen kişinin şoförü olduğunu, aldığı talimat üzerine şoför olan davacı tarafından paranın dava dışı şirketin banka hesabına yatırıldığını, davacının bu kadar parayı kazanacak durumda olmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir. Duruşmada da yemin etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş;karara karşı davacının istinaf başvurusu ... Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi tarafından da esastan reddedilmiş; davacı son olarak temyiz talebinde bulunmuştur.
Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından davacı vekilinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 23,00 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 02/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.