11. Hukuk Dairesi 2015/7839 E. , 2016/2567 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : .... .. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TARİHİ : 17/02/2015
NUMARASI : 2014/196-2015/55
Taraflar arasında görülen davada .... .. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/02/2015 tarih ve 2014/196-2015/55 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka nezdindeki mevduat hesabından internet bankacılığı yoluyla sahtecilik ve dolandırıcılık yöntemiyle 83.300TL"sinin çekildiğini, bankanın sorumlu olduğunu, ihtarname tebliğine rağmen bankaca ödeme yapılmadığını ileri sürerek, 83.300 TL"nin temerrüt tarihi olan 12.03.2014 tarihinden itibaren avans faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, davacının kusurlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiş, 16.06.2014 tarihli dilekçesiyle de davayı kabul anlamına gelmemek ve dava sonuda iadesini talep etme hakları saklı kalmak üzere müşteri memnuniyeti prensipleri çerçevesinde 23.05.2014 tarihinde 83.300 TL"nin davacının hesabına iade edildiğini beyan etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, sözkonusu olayın meydana gelmesinde davacının, üçüncü kişiler ile işbirliği içerisinde kusurlu davrandığının ispatlanmadığı, davalı bankanın hesapta bulunan paranın güvenliğini tam olarak sağlayamaması nedeniyle sorumlu olduğu, davanın yargılaması devam ettiği sırada davalı bankanın asıl alacağı 23.05.2014 tarihinde ödediği, asıl alacak yönünden davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle, asıl alacak yönünden bir karar verilmesine yer olmadığına, temerrüt tarihi olan 12.03.2014 tarihinden davalı banka tarafından asıl alacağın davacıya ödendiği tarihe kadar işleyecek ticari faizin tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacının internet üzerinden yasadışı işlem yapan kişilerle el ve işbirliği içerisinde olduğunun savunulup kanıtlanamamış olmasına göre, davalı banka vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince, karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 6. maddesi uyarınca ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar davanın konusuz kalması halinde tarife hükümlerine göre belirlenen ücretin yarısına hükmolunur. Somut olayda davalı banka, 16.06.2014 havale tarihli yazılarıyla 23.05.2014 tarihinde 83.300 TL"nin davacı hesabına iade edildiğini belirtmiş, 16.07.2015 tarihli ön inceleme duruşma tutanağında da davacı vekili 23.05.2014 tarihinde müvekkilinin banka hesabına paranın iade edildiğini beyan etmiş olmakla, ön inceleme tutanağının imzalanmasından önce dava konusuz kaldığına göre davacı yararına AAÜT uyarınca hesaplanacak nispi vekalet ücretinin 1/2"sine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuş ve kararın açıklanan nedenle davacı yararına bozulmasına karar verilmesi gerekmekte ise de; yapılan yanlışlığın yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği anlaşılmakla, HUMK"nın 438/7.maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile (HÜKÜM) fıkrasının beşinci bendindeki "AAÜT gereğince 1.500 TL" ibareleri silinerek, yerine "AAÜT"nin 6. maddesi uyarınca 4.532,00 TL" ibaresi yazılmak suretiyle kararın temyiz eden davacı yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 391,25 TL harcın temyiz eden davalıya iadesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 09/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.