11. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11300 Karar No: 2021/691 Karar Tarihi: 26.01.2021
Kişi hüviyet veya sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/11300 Esas 2021/691 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın kişi hüviyet veya sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunma suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir. Ancak, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 20.06.2010 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilmediği için yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Bu durumda, kamu davası gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanunlar açısından ise, suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu belirtilen kanun maddeleri 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddeleridir. 5237 sayılı TCK'nun 7 ve 5252 sayılı TCK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri ise konu ile ilgili genel hükümleri içeren kanun maddeleridir.
11. Ceza Dairesi 2019/11300 E. , 2021/691 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişi hüviyet veya sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunma HÜKÜM : Mahkumiyet
5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 8. fıkrasının son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 09.09.2009 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 20.06.2010 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen "kişi hüviyet ve sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunma" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımının, suçun işlendiği 04.05.2005 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleşmesi nedeniyle kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 26.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.