Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sevk ve idaresindeki araçla; asfalt kaplama, iki şeritli ve iki yönlü, toplam 5,6 metre genişliğindeki, düz, eğimsiz, aydınlatmasız ve kaza esnasında kuru olan yolda, direksiyon hakimiyetini kaybederek sağından doğru yoldan çıkıp takla atarak durduğu ve ablası olan ... ve kardeşinin çocuğu olan ..."ın ölmesi şeklinde gerçekleşen somut olayda; TCK"nın 22/6-1 cümlesinin uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, sanığın ablası ve yeğeni olan ölenlerin Suriye vatandaşı oldukları ve sanık müdafiinin beyanlarına göre Suriye"deki savaştan kaçarak Türk vatandaşlığını kazanan sanığın yanına geldikleri, ölenlerin hangi tarih itibari ile Türkiye"ye geldiklerinin kesin olarak tespit edilmediği, sanık tarafından ölenlerin bakım ve gözetim sorumluluğunun devamlılık arzedecek şekilde üstlenilip üstlenilmediğinin şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilmediği, dairemiz yerleşik uygulamaları göz önünde bulundurulduğundan TCK"nın 22/6. maddesinin uygulama şartlarının belirtilen nedenlerle uygulama imkanı bulmadığı anlaşıldığından, tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiini kusur durumuna ve sanık hakkında TCK"nın 22/6. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 13/03/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.