İTİRAZ

Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 07.10.2010 gün ve 196-779 sayılı hükümlerin, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen dairemizce 28.04.2014 gün ve 17919 E-14879K sayı ile eksik araştırma ile dosyanın bozulması üzerine dairemizin bozma kararından sonra yapılan yargılama sonunda Ankara Batı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.06.2015 gün ve 2014/769-2015/532 sayılı kararı ile direnme kararı verdiği ancak; Mahkeme tarafından Ceza Genel Kurulunun 2017/13-389 Esas - 2018/170 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere bozma kararında belirtilen olaylara ilişkin Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 12.02.2013 gün ve 27876-2697, 18.11.2013 gün ve 21852-34437, 14.01.2015 gün ve 33846-435 sayılı ilamlarının dosya içine alınarak bozmanın gereğinin yerine getirilmeye çalışıldığı bu nedenle Ankara Batı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.06.2015 gün ve 2014/769-2015/532 sayılı kararının yeni hüküm niteliğinde olduğu kabul edilerek Dairemizce 10/10/2018 gün, 2018/4768 Esas, 2018/13651 Karar sayılı ONAMA kararı verilmiş ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26/10/2018 tarih ve KD - 2015/272705 sayılı yazısı ile özetle, suç tarihi 06/07/2006 olan ve suç saati tam olarak tespit edilemediğinden gündüz işlendiği kabul edilmesi gereken sanığın eyleminin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b maddesine uyduğu, bu suça ilişkin dava zamanaşımı süresi ise, 5237 sayılı Yasanın 66/1-e maddesine göre 8 yıl olduğu ve dosyada bulunan mahkumiyetler ve sorgular gözetildiğinde kesilmiş bulunan olağan zamanaşımının ise azami uzayacağı miktar 67/4 maddesi uyarınca yarısına kadar olduğundan olağanüstü zamanaşımının 12 yılda dolacağı belirtilmektedir. 07/08/2018 tarihinde tarihinde zamanaşımının dolması sebebiyle hükmün bozulması ve düşme kararı verilmesi verilmesi yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
Ankara Batı 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 04/06/2015 tarihli, 2014/769 esas, 2015/532 karar sayılı hükmünün temyizi üzerine Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 10/10/2018 gün, 2018/4768 Esas, 2018/13651 Karar sayılı ONAMA kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26/10/2018 tarih ve KD - 2015/272705 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan itirazın kabulü ile Dairemizin 10/10/2018 gün, 2018/4768 Esas, 2018/13651 Karar sayılı ONAMA kararı kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Müştekinin aracını 06/08/2006 günü akşam 19.45 sularında kilitleyerek evinin önüne park ettiği ancak ertesi sabah 08.20 sularında işe gitmek amacıyla aracın bulunduğu yere geldiğinde yerinde olmadığını gördüğü hırsızlık eyleminde sanıklara yüklenen 5237 sayılı TCK."nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1e ve 67/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzamış zamanaşımının,suç tarihi olan 06/08/2006 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in ve sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK."nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 14.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.