Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/1520 Esas 2022/7356 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : Beraat ve mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yokluklarında verilen 08.12.2015 tarihli kararın "kamu malına zarar verme" suçu yönünden davaya katılma hakkı bulunan ...’na 17.12.2021 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi üzerine Kurum vekilinin 03.01.2022 havale tarihli dilekçeleri ile sadece katılma talebinde bulunduğu, anılan dilekçede kararı temyiz ettiklerine dair herhangi bir ibarenin bulunmadığının anlaşılması karşısında; o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanığın temyiz itirazlarına hasren yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik, sanığın temyiz itirazının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar şekilde infazdan sonra 1 yıl denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye değişik gerekçeyle aykırı olarak
BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki tekerrür uygulaması ile ilgili kısımdan “mükerrir sanığın cezanın tamamlanmasından sonra başlamak üzere 1 yıl süreyle denetim süresine tabi tutulmasına” şeklindeki cümlenin çıkarılarak yerine “sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.