19. Ceza Dairesi Esas No: 2016/7037 Karar No: 2019/1164 Karar Tarihi: 30.01.2019
6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/7037 Esas 2019/1164 Karar Sayılı İlamı
19. Ceza Dairesi 2016/7037 E. , 2019/1164 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet TEMYİZ EDENLER : Sanık, Katılan Vekili
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Katılan vekilinin temyizini müsadereye hasrettiği görülmekle mahkemece müsadere hususunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi karşısında müsadere hususunda verilmiş incelemeye konu herhangi bir hüküm bulunmadığından katılan vekilinin temyizinin incelenmesine yer olmadığına, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Dava konusu yerin, orman sınırları içinde kaldığına dair kadastro mahkemesi ilâmının 19.10.2009 tarihinde kesinleştiği, bu itibarla kadastrosu yapılmış orman niteliği taşıdığı cihetle sanık hakkında 6831 sayılı Kanun"un 93/2. maddesi uyarınca temel cezasından arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi katılan vekilinin temyizini müsadereye hasrettiği görülerek aleyhte temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dava konusu yerde bulunan sabit tesis niteliğindeki binanın müsaderesine mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, 5237 sayılı TCK"nun 51/7. maddesi uyarınca, sanıkların denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğine ilişkin ihtarın yapılmaması,
Kanuna aykırı ve sanık ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükümden TCK"nun 51/7. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine TCK"nun 51/7. maddesi uyarınca "Sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirileceğinin ihtarına"" ibaresinin yazılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.