Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5759 Esas 2018/2813 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, 191 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanığın, almış olduğu alkolün derecesi gözetilerek, hak ve nesafete uygun bir cezaya hükmedilmesi yerine, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
2-Hakkında lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden, sabıkasız, zapta geçirilmiş olumsuz tavrı bulunmayan, pişmanlığını ifade eden sanık hakkında ""işlenen suçun özellikleri, alınan alkol miktarının fazlalığı, bu hali ile sanığın toplum açısından kişilerin can ve mal güvenliği açısından oluşturduğu yüksek tehlike, güvenli bir şekilde araç kullanamayacağı, refleks düşüklüğü sebebiyle her an kazaya sebep olabileceği, sanığın dosyaya yansıyan tutum ve davranışları dikkate alınarak sanığın yeniden suç işlemeyeceğini dair mahkememizde olumlu bir kanaat oluşmadığı” gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ya da erteleme kararı verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Kasten işlemiş olduğu suç nedeniyle hapis cezası ile tecziyesine hükmedilen sanık hakkında, TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.