Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6011 Esas 2018/2807 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-170 promil alkollü ve tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği tespit edilen sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 50, 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği gözetilmeden, “adli sicil kaydının bulunması nedeniyle şartları oluşmadığı” şeklindeki yetersiz gerekçe ile TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Sanık hakkında TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin 3 ay süreyle geri alınması yerine, sürücü belgesini kullanmaktan 3 ay süreyle yasaklanmasına şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.