MAHKEMESİ : KONYA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/12/2013
NUMARASI : 2010/502-2013/627

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, ortak mirasbırakan Ahmet ’in maliki olduğu 2995 ada 48, 28969 ada 2, 7387 ve 7388 parsel sayılı taşınmazları davalı kızına satış suretiyle temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu gibi işlem sırasında mirasbırakanın temyiz kudretine de sahip olmadığını ileri sürerek tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında adlarına tescile karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, taşınmazları bedelini ödeyerek satın aldığını, mirasbırakanın ehliyetsiz olduğu iddiasının gerçeği yansıtmadığını, satışların muvazaa içermediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davanın reddine ilişkin olarak verilen karar Dairece; “…mirasbırakanın taşınmazların temlik tarihinde hukuki ehliyete haiz olup olmadığının 2659 sayılı Yasanın 7, 16. maddesi hükmü gereğince Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Dairesinden elde edilecek raporla kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi, ehliyetli olduğunun anlaşılması halinde muvazaa hukuksal nedenine dayalı isteğin değerlendirilmesi, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik soruşturma ile yetinilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir” gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu işlem tarihinde mirasbırakanın hukuki ehliyete haiz olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı Asiye vekili tarafından süresinde ve duruşma istemli olarak temyiz edilmiş olup, yapılan incelemede duruşma istemi değerden reddedilerek; Tetkik Hakimi Öznur raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

./..
-KARAR-

Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiştir. Davalı Asiye"nin temyiz itirazı yerinde değildir. Reddi ile usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 640.38.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.