MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; davasının reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve 18.03.2015 tarihli ek karar yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise; 18.03.2015 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalının açtığı boşanma davası reddedilmiş, davalı-karşı davacı kadının boşanma davası kabul edilip boşanmaya karar verilmiştir. Hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından davasının reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar bakımından temyiz edilmiş, davalı-karşı davacı kadının davasının kabulü ile verilen boşanma kararı ise temyiz edilmemiştir. Bu durumda boşanma kararının, temyiz incelemesinden önce 04.02.2015 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Kararın kesinleştirilmesi işlemi, mahkemenin yaptığı bir idari işlem olup; bu konuda mahkemenin yaptığı bir hata varsa ancak mahkemesince düzeltilebilir. Mahkemenin bu gibi idari nitelikteki işlemleri ise, temyize tabii değildir. Bu nedenle, tarafların 18.03.2015 tarihli boşanmanın kesinleştirilmesi talebinin reddi kararının temyizine yönelik dilekçelerin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı erkeğin asıl karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre,
davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-davacı kadın lehine takdir edilen yoksulluk nafakası çoktur. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2-b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin 2-a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, tarafların 18.3.2015 tarihli ek karara yönelik temyiz dilekçelerinin ise 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.22.03.2016(Salı)