Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14459 Esas 2022/7361 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Mala zarar verme suçuna ilişkin kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık genel dava zamanaşımının, suç tarihi olan 25.02.2010 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın (... ve ... oğlu, 01.07.1974 doğumlu) temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
II-Nitelikli hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Her ne kadar mahkemece uygulanmamış olsa da 5237 sayılı TCK2nın 119/1-c maddesinin uygulanma şartlarının oluştuğu ve Y.C.G.K.'nın Dairemizce de benimsenen 11.12.2012 günlü, 2012/1247 esas ve 2012/1842 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi”nin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hali olması nedeniyle aynı Kanun'un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alınacağı öngörüldüğünden, sanığın eylemine uyan TCK’nın 116/4 ve 119/1-c maddeleri uyarınca işyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olarak sanık hakkında zamanaşımı süresinin dolmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçunun geceleyin işlenmesi sebebiyle cezasından artırım yapıldığı ve teşebbüs hükümleri uygulandığı sırada, 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesinde yer alan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler esas alınarak, aynı Kanun'un 3. maddesindeki "eylemin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi" ilkesi çerçevesinde değerlendirme yapılıp aynı durumda olanlara aynı takdir hakkının kullanılması suretiyle eşit davranılarak bir belirleme yapılması gerekirken, hangi somut denenlere dayanıldığı denetime olanaklı belirtilmeksizin soyut ve yetersiz gerekçe ile sanık hakkında TCK’nın 143. ve 35/2. maddelerinin uygulanmasında farklı oranların uygulanması suretiyle adalet, eşitlik ve hakkaniyet ölçülerine aykırı biçimde karar verilmesi,
2-Dosya kapsamına göre işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanığa verilen cezada TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-İddianamede 5237 sayılı TCK'nın 116/2. maddesi uyarınca cezalandırılması talep edilen sanık hakkında, 5271 sayılı CMK’nın 226/1. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden TCK'nın 116/4. maddesi uygulanarak hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın (... ve ... oğlu, 01.07.1974 doğumlu) temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olarak, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 17.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.