12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/9870 Karar No: 2018/2788 Karar Tarihi: 12.03.2018
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9870 Esas 2018/2788 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2017/9870 E. , 2018/2788 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : 8.749,71 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sırasında, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında davacı ile ilgili olarak düzenlenen tutuklama ve tahliye müzekkereleri ile tutuklama müzekkeresinin infaz edildiğine dair evrak, beraat kararı ve beraat kararının kesinleştiğine dair şerh Uyap sisteminden temin edilerek dosya arasına alınmıştır. Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Dava dilekçesinde, davacının esnaf olduğunun belirtildiği dikkate alınarak davacının tutuklandığı tarihte vergi kaydının bulunup bulunmadığı ilgili kurumdan sorularak davacı ile ilgili tüm vergi beyannamelerinin onaylı suretleri temin edilip incelenerek maddi zararın tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi, 2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.