Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/6169 Esas 2016/2525 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 21/11/2013 gün ve 2013/76 - 2013/389 sayılı kararı bozan Daire"nin 05/02/2015 gün ve 2014/3160 - 2015/1329 sayılı kararı davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 27/02/2009 tarihine kadar şirketin tek başına temsil ve ilzamına yetkili müdürü olduğunu, davacı şirketin kuruluşundan sonra eğitim öğretim sektöründe faaliyet gösterdiğini, uzun yıllar şirket müdürlük görevini yürüten ve bu yıllar içinde şirketin tek müdürü olan davalının şirketin sahibiymiş gibi bir görünüm sergilediğini, davalının şirket müdürlüğünden ayrılmasından sonra yapılan incelemelerde şirket ortaklar kurulu kararı olmaksızın bilgisayar, İngilizce ve sürücü kursu faaliyeti yürütülen şubedeki 25.000 TL değerindeki bilgisayar, 100.000 TL demirbaş ve 100.000 TL kursun itibari değeri olmak üzere 225.000 TL değerinde varlıkları, 6.490 TL"ye ..."ye sattığını, araç satışlarının ticari defter ve kayıtlarında gösterilmediğini, 12.6.2010 tarihli toplantıda davalı aleyhine dava açılmasına karar verildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şirketin zararı olan miktardan şimdilik 16.000 TL"nin davalıdan avans faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle davanın ortaklar kurulu kararı alınarak açılmasının gerektiğini, davacı şirket yöneticileri ile davalı arasında husumet derecesine varan ihtilaflar nedeniyle davalının birtakım yasal haklarını kullanması üzerine davacı şirket yönetimi davalının bir takım alacaklarını engellemek için dava açtığını, davacının iddia ettiği harcamaların kabul edilebilir olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 08/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.