Mahkemesi : Bafra 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, iş kazası nedeniyle vefat eden sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararının tazmini davasının yapılan yargılaması sonunda; İlk Derece Mahkemesince ilâmda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabul ve kısmen reddine dair verilen karara karşı davacılar ve davalılar vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince (kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak verilen kararın davacılar ve davalılar avukatlarınca temyiz edilmesi ve davalı .... avukatı tarafından da duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 01.06.2021 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davalı .... adına Av. ... ile davacılar adına Av. ... ve davalı ... İnş. San. ve Tic. A.Ş. Adına Av. Ayşegül Avdan geldiler. Diğer davalılar adına gelen olmadı. Duruşmaya başlanarak, hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1) Davacı vekilinin müvekkili ... için reddolan manevi tazminat hükmüne yönelik temyiz itirazları ile davalılar vekillerinin davacılardan .... lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat hükmüyle, davacılardan ..., ..., ..., ... ve ... lehine hükmedilen manevi tazminat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde: Mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 20.07.2016 tarihinden itibaren uygulanan 8. maddesinin 3. fıkrasına göre, “Bölge Adliye Mahkemesinin para ile değerlendirilemeyen dava ve işler hakkındaki kararları ile miktar veya değeri beşbin lirayı geçen davalar hakkındaki nihaî kararlara karşı tebliğ tarihinden başlayarak sekiz gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir.” Bu fıkradaki “beşbin” ibaresi 6763 sayılı Kanunun 5. maddesi ile “kırk bin Türk Lirası” şeklinde değiştirilmiştir.
Mülga 5521 sayılı Kanunun, 6763 sayılı Kanun 5. maddesi ile değişik beşinci fıkrasına göre parasal sınırların, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı öngörülmüştür.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesinde “temyiz edilemeyen kararlar” sayılmış ancak miktar itibariyle kesinliğe bu maddede yer verilmemiş, 7/3. maddede, 6100 sayılı HMK’nın kanun yollarına ilişkin hükümlerinin, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanacağı belirtilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca, Bölge adliye mahkemelerinin miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararların temyiz yoluna başvurulamayacağı hükme bağlanmıştır. HMK Ek madde 1 hükmüne göre de, 362. maddedeki parasal sınırların, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı belirtilmiştir.
HMK 362/2. maddesine göre; “Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir”.
HMK 366. maddenin yollaması ile temyiz yolunda da uygulanan 346. madde uyarınca, temyiz dilekçesi kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme temyiz dilekçesinin reddine karar verir. Ancak temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise, 01.06.1990 tarih, 1989/3 E. - 1990/4 K. sayılı içtihadı birleştirme kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından temyiz talebinin reddine karar verebilecektir.
Yukarıda belirtildiği şekilde, iş mahkemelerinin kararlarının istinaf incelemesi sonucu Bölge adliye mahkemelerince verilen kararlarda karar tarihine göre kesinlik sınırı: 20.07.2016 - 01.12.2016 tarihleri arasında 5.000,00 TL; 02.12.2016 tarihi sonrası için 40.000,00 TL; 01.01.2017 sonrası için 41.530,00 TL, 01.01.2018 tarihi sonrası için 47.530,00 TL; 01.01.2019 tarihi sonrası için 58.800,00 TL,’dir.
Somut olay incelendiğinde, davacılar vekilinin müvekkillerinden ... lehine 100.000 TL manevi tazminat, ... lehine 25.675 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminat, ... lehine 15.85,57 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminat, ... lehine 11.220,42 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminat, ... lehine 10.565,08 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminat, ... lehine 4.529,01 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminat, ... ve ... lehine ayrı ayrı 30.000 TL manevi tazminat, ..., ... ve ... lehine ayrı ayrı 20.000 TL manevi tazminatın hüküm altına alınmasını talep ettiği, ilk derece mahkemesince davacı ... lehine 75.000 TL manevi tazminata, ..., ..., ..., ... ve ... lehine maddi tazminat istemlerinin tam kabulü ile her biri lehine ayrı ayrı 25.000 TL manevi tazminata, ... ve ... lehine ayrı ayrı 15.000 TL manevi tazminata ..., ... ve ... lehine ayrı ayrı 5.000 TL manevi tazminata hükmedildiği, kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği, Bölge Adliye Mahkemesi kararının tarihi itibariyle davacı ...’nun reddolan manevi tazminat miktarı ile ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminatların ayrı ayrı 72.070,00 TL’lik temyiz (kesinlik) sınırı altında kaldığı anlaşılmakla davacı ve davalılar vekillerinin belirtilen hükümlere yönelik temyiz istemlerinin kesinlik nedeniyle reddine,
2) Davalılar vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde: Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, temyiz edenin sıfatına, temyiz kapsam ve sebeplerine göre, davalılar vekillerinin bu hükümlere yönelik yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmünün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacılar ve davalılardan alınmasına, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi