Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/12021 Esas 2021/679 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12021
Karar No: 2021/679
Karar Tarihi: 26.01.2021

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/12021 Esas 2021/679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Muğla E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildi. Ancak, hükmün verildiği tarihte sanık cezaevinde olmadığı için tebliğ işlemi usulsüz kabul edildi. Sanığın temyiz dilekçesi süresinde olduğu kabul edildi ve yapılan incelemede, suçun yasada gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırı itibariyle asli dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldı. Bu nedenle hüküm BOZULDU ve sanık hakkındaki dava zamanaşımı nedeniyle DÜŞME kararı verildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
-5237 sayılı Kanun’un 66/1-e maddesi: Resmi belgede sahtecilik suçu için öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle 8 yıllık asli dava zamanaşımı.
-5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Verilen hükümlerde hata bulunması veya yasa hükümlerinin açıkça ihlal edilmesi durumunda kararın bozulması.
-1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi: Bozulmuş olan hüküm yerine getirildiği takdirde, düşen davanın yeniden açılması gerekmeyen hallerde davayı düşürme.
-5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi: Davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesi.

11. Ceza Dairesi 2019/12021 E. , 2021/679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükmün verildiği ve tebliğ edildiği tarihlerde başka suçtan Muğla E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan sanığın yokluğunda verilen hükmün ikamet adresine 31.07.2009 tarihinde yapılan tebliğ işleminin usulsüz bulunduğu, temyiz süresinin tebliğ tarihinde başlamayacağı gözetilerek, sanığın öğrenme üzerine 10.09.2015 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırı itibariyle, 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, son kesici işlem olan 06.07.2009 tarihli mahkumiyet kararından temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 26.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.