Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9377 Esas 2021/2642 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/5, 73/4, CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca düşme

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yetkilisi olduğu iş yerine ait depoya yanaşan kamyondan malzeme indirme işi sırasında, iş yerinde işçi olarak çalışan müştekinin kamyonun geri manevrası nedeniyle yaralandığı olayda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/5. maddesinde yer alan, "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, somut olayda beşinci fıkra kapsamına girecek şekilde bilinçli taksir halinin gerçekleşmediği, adli raporlar incelendiğinde, olay nedeniyle yaşamsal tehlike oluşturacak, vücudunda kemik kırığı meydana gelecek ve duyu organ işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde yaralanan müştekinin, 10/03/2013 tarihli kolluk ifadesinde olayı ayrıntıları ile anlatıp sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmiş olduğu, kovuşturma aşamasında şikayetçi olup katılma talebinde bulunduğu, katılma talebiyle ilgili bir karar verilmediği, kolluk aşamasında şikayetçi olmaması nedeniyle katılmanında hukuken mümkün olmaması, müştekinin bu sıfatla hükmü temyiz hakkı da bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca müşteki vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 16/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.