Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5897 Esas 2017/7347 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5897
Karar No: 2017/7347
Karar Tarihi: 01.11.2017

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5897 Esas 2017/7347 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, bilişim sistemleri kullanarak banka veya kredi kurumlarını dolandırdıkları gerekçesiyle yargılandı. Büyükşehir Belediye Başkanlığı Genel Müdürlüğü'nün doğrudan zarar görmediği ve dava için katılma hakkı bulunmadığı belirlendi. Mahkemede toplanan delillere göre, suçlamalar doğru kabul edildi ve sanıkların suçları tayin edildi. Temel cezanın teşhisiyle ilgili olarak cezaları artıran ve azaltan nedenler takdir edildi. Savunmaları reddedildi ve hükümlerde isabetsizlik tespit edilmediği için, sanıkların temyiz itirazları reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri arasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 39. maddesi \"Dolandırıcılık\" ve 2917 sayılı Bankalar Kanunu'nun 48. maddesi sayılabilir.

11. Ceza Dairesi 2015/5897 E. , 2017/7347 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanıklara yüklenen “dolandırıcık” suçundan....Büyükşehir Belediye Başkanlığı.... Genel müdürlüğünün doğrudan zarar görmediği ve kamu davasına katılma hakkı bulunmadığı anlaşıldığından; mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin vermiş olduğu 17.02.2011 tarihli ek kararda usulsüzlük görülmediğinden şikayetçi vekilinin; Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi, cezaları artırıcı ve azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii, sanık ... ve müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle 17.02.2011 tarihli ek karar ile 20.01.2011 tarihli 2010/149E.2011/4 K.sayılı hükmün istem gibi ONANMASINA, 01.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.