MAHKEMESİ : Tekirdağ 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2012/431-2013/274

Davacının dava dilekçesinde, davalı yönetimin kendisine karşı yaptığı takipte borçlu olmadığının tespiti ve %40 icra inkar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsilini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı yönetim vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı site yönetimi tarafından aleyhine aidat borcu sebebiyle icra takibinde bulunulduğunu ancak aidatların zamanaşımına uğradığını ve yıllık bazda aidat istenemeyeceği gerekçesiyle aleyhine takibe konulmuş olan Tekirdağ 1. İcra Müdürlüğü"nün 2012/3100 Esas sayılı icra dosyasındaki toplam 21 271.53 TL den borçlu olmadığının tespitini ve davalının %40"tan aşağı olmamak üzere icra-inkar tazminatına mahkum edilmesini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerden, davacıya ait iki adet bağımsız bölümünün olduğu, bunların tapuda işyeri vasfıyla kayıtlı bulunduğu, dosyada hükme esas alınan bilirkişi raporunda dava konusu bağımsız bölümlerde kalorifer tesisatı bulunmadığı, buraların daha çok depo mahiyetinde olduğu anlaşılmıştır
Kat Mülkiyeti Yasasının 20. maddesinde kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça bütün giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine, giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında katılmakla yükümlüdür. Aynı şekilde dava konusu taşınmazın yönetim planının incelenmesinde, yönetim planının 13. maddesinde kendi bağımsız bölümünün durumu dolayısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle gider ve avans payını ödemekten kaçınamayacakları belirtilmiştir.
Mahkemece yukarıda değinilen hususlar dikkate alınarak davalının aidat borcu ödemeyeceği yönünde aksine düzenleme şeklinde kat maliklerinin 4/5"i tarafından alınmış bir karar olup olmadığı ve davacının zamanaşımı def i de dikkate alınarak tarafların tüm delilleri toplanıp oluşacak sonuç doğrultusunda karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde davanın kısmen kabulü yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.